วันที่ 6
คุณค่าของบทเรียน
บทเรียนจะไร้ค่า หากมองเมินบทเรียนแล้วไปสนใจเสียงนกกา
การใช้ชีวิตอาจพบเรื่องดีๆบ้าง เรื่องแย่ๆบ้าง เป็นธรรมดา เดินไปสดุดรากไม้ เราโมโหถึงกับไปตัดต้นไม้ นึกขึ้นได้ เมื่อตอนเด็กเวลาวิ่งชนโต๊ะร้องไห้แงๆ แม่เดินไปตีโต๊ะ แปลก?
เราอาจะเก็บรับแต่เรื่องดีๆของชีวิตมากเกินไป จนกลายเป็นคนโลกสวย ละเลยเรื่องแย่ๆทั้งๆที่มันก็ คือ เรื่องที่เกิดสลับกับเรื่องดีๆตลอดเวลา
ต่อไปนี้ลองหันมาสนใจเรื่องแย่ๆบ้าง เรื่องที่เราทุกข์กับมันสุดๆ เรื่องที่คิดว่าเป็นอุปสรรคหินๆ จริงๆแล้วสิ่งเหล่านี้ ผมมักเรียกมันว่า " บทเรียน"
หากเราปล่อยปละละเลย "บทเรียน" บ่อยๆ เราจะสังเกตว่า ปัญหาเดิมๆจะเกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำอีก และดูจะแย่ลงทุกครั้งที่เกิดขึ้นมา นั้นหมายความว่า เราไม่เคยเห็นคุณค่าของบทเรียนเลย
แต่หากเราให้ความสนใจกับบทเรียน เราจะพบว่ามันมีคุณค่าเปล่งประกาย ยังกับว่าเราได้พบเข้ากับ " เพรชในหัวคางคก"(จากคำพุทธทาส) เข้าให้แล้ว
จงใส่ใจกับทุกบทเรียนที่ผ่านเข้ามาในชีวิต แล้วเราจะได้มานั่งผิดหวังกับความผิดซ้ำซากจนไม่อยากอภัยให้ตัวเองอีกเลย เรียนรู้ซะแต่วันนี้สิครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น