วันที่ 2 : กำแพงที่พอกหนา

วันที่ 2

กำแพงที่พอกหนา

รอแต่เขาลืมตาแต่ตัวเองยังหลับตาตกลงจะเห็นความดีกันป่าวเนี่ยยยย 

ไม่มีทางจะให้ผู้ชายในโลกชอบผู้หญิงคนเดียวกัน และนั้นก็ดีที่สุดแล้วที่เป็นแบบนั้น ไม่งั้นผมคงต้องโสดไปจนตาย 555555

จริงๆความต่างมันน่าจะมีมาตั้งแต่กำเนิดจักรวาลนี้ แต่ไหงเรายังมอง "ความต่าง" เป็นสิ่งที่แปลกประหลาดสำหรับเรา ร้ายกว่านั้น คือ การใช้ความต่างทำร้ายกันและกัน

คนเราไม่มีใครสมบูรณ์แบบ จริงไม? ถ้าทุกคนในโลกหล่อเหมือนกันหมด ผมก็หมดความหมาย ไม่มีคำว่าหล่อ เพราะหมดตัวเปรียบเทียบ ธรรมชาติช่างฉลาดที่สร้างความต่างให้เกิดขึ้น เราก็เลยมีทางของเรา แบรนด์ของเรา แนวๆๆๆๆๆ

หากไม่ยอมรับความต่าง ใช้ความต่างผิดวิธี เปรียบก็เหมือนเรากำลังสร้างกำแพงที่พอกหนา ยึดเหนี่ยวด้วยคอนกรีตอคติ ฉาบหน้าด้วยปูนแห่งความเกลียดชัง ความชอบธรรมในมือเรา อาจจะไม่ใช่ในมือเขา ความจริงคือความจริง และคนเรามีดีและเลวปนกันไป พยายามมองให้เห็นกระดาษขาวที่มีพื้นที่มากกว่า จุดดำเล็กๆกันบ้างเถิดครับ

มนุษย์ทุกคนบนโลกใบนี้ย่อมมีความต้องการที่มีชีวิตที่ดีขึ้นโดยไม่เบียดบังคนอื่น สิ่งมราชีวิตอื่นๆเช่นกัน จริงๆแล้วกำแพงที่พอกหน้าไม่เคยมีจริงหากท่านไม่สร้างมันขึ้นมาเอง ทลายกำแพงในใจออกสู่โลกที่ทุกคน "ใช่" เหมือนกัน บนโลกที่มีดวงอาทิตย์ดวงเดียวกัน มีสันติภาพเดียวกันเถิดครับ

ลงมือทำตั้งแต่วันนี้

วันที่ 1 : ความสุขโดยตรง

วันที่ 1

ความสุขโดยตรง

แหมมมมม เดินอ้อมตั้งนานแท้ที่จริงความสุขอยู่ที่ปลายจมูกนี้เองงงง 

คนเรานี้ แปลกนะ เกิดมาอยากมีแต่ความสุข ปัดทุกข์ทิ้ง มองทุกข์เป็นของเหม็น ยี้กันจนตาหยี่ แต่ทำไม๊ ทำไม ชอบอนุญาติให้ความทุกข์มากองอยู่เต็มสองมือ จนสูงขึ้น สูงขึ้น สุดท้ายก็บังตามองอะไรไม่เห็น

ถามตรงๆว่าใครอนุญาติให้ความทุกข์ขึ้นมาอยู่ในมือ หรืออยู่บนบ่าเราถ้าไม่ใช่เรา?

เคยไมไปในทางที่ไม่เคยไป เดินอ้อมตั้งนาน แท้ที่จริงถ้าเรารู้ทาง มันใกล้แค่นี้เอง บ่นตัวเองอีก "โฮ้ยยย โง่อยู่ตั้งนาน" ไม่เป็นไร จ่ายค่าโง่แลกความฉลาดอิๆๆๆ อันนี้ไม่เท่าไหร่นะ แต่มาทางเดิมยังเดินอ้อมอีกอยู่นั้นหมายความว่ากระไรเนี่ยยยย?

ทุกคนปรารถนาความสุข แต่ทำไมชอบเดินอ้อมๆหลบๆหลีกหนีความทุกข์ไปเรื่อย ซ้ำร้ายหลอกตัวเองว่าสิ่งที่ตัวเองทำ คือ สุขที่แท้ ตกหลุมพรางแห่งมายาคติ จนขึ้นจากหลุมพรางไม่ได้ บางคนไม่อยากขึ้นมาด้วยซ้ำ กลับติดสุขในหลุมพรางนั้น จริงๆหนทางแห่งความสุขโดยตรงมันอยู่ตรงหน้าเรียบร้อยแล้ว ทำไมเราถึงปฏิเสธสิ่งนั้น?

@ สุขโดยตรงตั้งแต่ลงมือทำงาน มิใช่รอเงินเดือนออก

@ สุขโดยตรงที่ได้รักใครสักคน ไม่ใช่รอให้ใครรักก่อน

@ สุขโดยตรงที่ได้แบ่งปัน ไม่ใช่รอคอยจากเขาก่อน

@ สุขโดยตรงที่ได้ตอบแทนคุณ ไม่ใช่รอให้เขาจากไปก่อน

ความสุขโดยตรงที่เราสร้างได้เอง ไม่ต้องอ้อมให้เสียเวลา เพราะเวลาช่างสั้นนัก

เริ่มจากวันนี้ วินาทีนี้เลย